يك سيلو به منظور نگهداري گندم در ولايت غوربه بهره برداري سپرده شد

19 Jan, 2014 by Shahwali Sadiq

چاپ این مقاله اندازه قلم -16+

يك سيلو به منظور دخيره مواد خوراكي و گندم در شهر چغچران مركز ولايت غور به بهره برداري سپرده شد.
اين سيلو به هزينه 27 ميليون افغاني از بودجه وزارت زراعت و مالداري ساخته شده است و گنجايش 5000 تن گندم را دارا ميباشد.
مساحت اين ذخيره گاه به طور مجموعي 2000 متر مربع ميباشد.
اين سيلو براي دخيره و نگهداري گندم براي ساكنين ولايت غور بسيار مهم خوانده شده است و والي غور از ايجاد اين دخيره گاه استقبال نموده است.
ذخیره سازی گندم پس از برداشت، برای مصارف بلند مدت، از زمان های قدیم متداول بوده است. مردم افغانستان، یونان و مصر باستان برای نگهداری غلات خود از خمره های سفالین استفاده می کردند و معمولاً این خمره ها را یا درون زمین می گذاشتند و یا در اتاق هایی از خشت و گل کنار هم می چیدند. به مرور زمان با افزایش نفوس و افزایش تولید، استفاده از گدام های نگهداری گندم، متداول شد و در نهایت بدنبال پیشرفتهای انجینری، سـیستم گدام کردن گندم از نگهداری مقادیر اندکی از دانه های درو شده درهنگر ها زیر زمینی تا مقادیر عظیمی در سـیلوهای مجهز امروزی پیشرفت نمود.نگهداری و ذخیره سازی گندم پروسه ای پیچیده و فعال است، به دلیل اینکه دانه گندم پس از برداشت نیز می تواند به عنوان یک ارگانیزم زنده، کلیه اعمال حیاتی ظاهری، مانند تنفس، متابولیزم و رشـد را انجام دهد و در معرض تغییرات کیمیاوی و بیالوژیکی مانند کاهش قوه جنیتیکی، افزایش اسیدیته، تضعیف گلوتن، تجزیه ا نزیماتیکی، از دست رفتن مواد مغذی و تغییرات ظاهری مانند شکستگی و سوراخ شدن و جوانه زدن قرار دارد.از سوی دیگر ضایعات ناشی از جابجایی گندم، کسری ناشی از خشک شدن طبیعی و آفت رطوبی گندم و ضایعات مربوط به فعالیت میکروارگانیزمها و یا فعالیت آفات گدام از جمله عواملی است که منجر به آفت کمی و کیفی گندم حین ذخیره سازی خواهد شد. به طورکلی هدف اصلی در طول گدام کردن و ذخیره سازی حفظ کمیت وکیفیت گندم است به طوریکه در زمان ذخیره سازی خواص اصلی دانه حفظ شده و از تغییر آن جلوگیری شود؛ لذا ضروری است تا رطوبت، حرارت، آلودگی به آفات گدامی و فعالیت درونی گندم که یک ساختار زنده است کنترول شود.