Breaking News
تأکید ملا برادر روی سرمایه گذاری در داخل افغانستان
ملا عبدالغنی برادر، معاون نخست رئیس الوزارء در سفرش به امارات متحده عربی با تاجران افغان
...0عواید بخش معادن افغانستان به ده میلیارد افغانی افزایش یافته است
وزارت معادن و پترولیم اعلام نمود که از ماه اگست سال گذشته میلادی تا کنون، عواید
...0تاسیس پنج حوزهٔ اقتصادی توسط وزارت اقتصاد
وزارت اقتصاد افغانستان در نظر دارد تا به منظور جلب سرمایه گذاری و اشتغالزایی، پنج زون
...0کاهش چشم گیر کاشت زعفران در افغانستان
اتاق زراعت و مالداری کشور اعلام نمود که کاشت زعفران به دلیل نبود تقاضا در بازار
...0کار ساخت یک پارک صنعتی در میدان وردگ آغاز میگردد
وزارت صنعت و تجارت کشور اعلام نمود که کار اعمار یک پارک صنعتی بزرگ در میدان
...0در حال حاضر نزدیک به چهل میگاوات برق توسط بند سلما تولید میگردد
مقامات محلی در هرات میگویند که سطح آب در بند سلما افزایش یافته و در حال
...0
توزیع کمک برای ۱۷ صد خانواده فقیر در بامیان

صندوق بین المللی سازمان ملل متحد برای کودکان “یونسیف” برای ۱۷ صد خانواده فقیر و بی بضاعت در ولایت بامیان، یک کیت لوازم آشپزخانه و البسه، کمک نموده است.
محمد آصف مبلغ معاون والی ولایت بامیان گفت: “برای بهتر شدن زندگی مردم و انکشاف و بازسازی در ولایت بامیان، سالانه نیاز به دوصد میلیون دالر امریکائی می باشد. اما حکومت مرکزی سالانه در این ولایت کمتر از ۶۰ میلیون دالرامریکائی بودجه اختصاص میدهد و این کافی برای بامیان نمی باشد و در حدود ۵۰ در صد مردم بامیان فقیر هستند و آنان نیاز به کمک های اولیه دارند”.
مسئولان صندوق بین المللی سازمان ملل متحد برای اطفال می گویند که توزیع کمک برای بیش از ۱۷ صد خانواده های فقیر در مرکز و ولسوالی های این ولایت در مدت یک هفته صورت می گیرد و ارزش مواد های کمک کننده برای هر خانواده فقیر مبلغ سه هزار افغانی می باشد.
حبیبه یکی از باشندگان بامیان که چند روز می شود از ولایت کابل به این ولایت مهاجر شده می گوید: “امروز برای ما البسه و لوازم آشپز خانه را، اداره یونسیف کمک نموده است و ما نیاز به مواد غذائی داریم”.
غلام علی باشنده قرغنه تو مرکز بامیان و یکی از متسحقین می گوید: ” تولیدات محلی ما، جو و گندم میباشد و در حدود ۹۵ در صد باشنده گان قرغنه نیاز به کمک دارند”.
قابل ذکر است که ولایت بامیان یکی از ولایت فقیر و کم انکشاف یافته کشور می باشد که حتی بیش از ۳۰۰ خانواده در مغاره و سموچ ها زندگی می کنند.